De behandeling van de ziekte van Wilson?

• Download
  booklet

Met de juiste medicijnen is de ziekte van Wilson goed te behandelen. Doel van de behandeling is in eerste instantie om zoveel mogelijk koper uit het lichaam te halen en vervolgens om te voorkomen dat er opnieuw koperstapeling zal optreden. Hiermee zullen de klachten en symptomen in het algemeen afnemen, en meestal zelfs helemaal verdwijnen. Patienten met de ziekte van Wilson moeten voor de rest van hun leven medicijnen gebruiken omdat anders de koperstapeling en de verschijnselen terugkomen, soms zelfs heel snel.
De behandeling tijdens de verschillende stadia van de ziekte kan verschillen. Patienten die nooit klachten hebben gehad (pre-symptomatisch), zullen daarom soms anders behandeld worden als patienten met ernstige klachten van lever of neurologische klachten of patienten die door de behandeling inmiddels van hun symptomen af zijn. Daarom is overleg met de arts altijd aangewezen om te bepalen welk medicijn het meest geschikt is, bijvoorbeeld zinktherapie, penicillamine of trieen.
Het vervolgen van het effect van de therapie en het aanpassen van de dosis gebeurt door de arts op geleide van de klachten en de laboratoriumuitslagen. Hierbij wordt ondermeer gelet op de waarde van de leverfuncties, het gehalte aan vrij koper in het bloed en de uitscheiding van koper in de urine. Dit laatste is een maat voor de hoeveelheid koper die nog in het lichaam is achtergebleven en geeft alleen informatie bij zinktherapie (penicillamine en trieen werken immers door de koperuitscheiding in de urine te verhogen).